Je inspiratie
Je inspiratie
Als je denkt dat je inspiratie verdwenen is,
dan is dat een erbarmelijk gemis.
Eèn ding is echter zeker en gewis,
dat je inspiratie toch ergens is.
Dus beëindig niet het zoeken
en ga niet lopen vloeken,
dat is slechts de Goden verzoeken.
Snuffel eens in je kast met boeken.
Ja heus, het is geen gein,
inspiratie nestelt zich normaliter in je brein
en al is het nog zo klein,
ergens moet het toch te vinden zijn.
Zit vooral niet bij de pakken neer,
creëer een poëtische sfeer
en probeer het dan nog een keer;
of noteer gewoon een sneer.
Om je inspiratie op te wekken
en je brein wat op te rekken
opdat dan zo ter plekke
je inspiratie weer gaat lekken.
Je moet nooit de moed op geven,
want elk sprankje hoop doet leven.
Bedenk toch even, het is een gegeven;
ergens moet het blijven kleven
Dus geef ik je als richtlijn
open het gordijn
dat hangt voor je brein
want je inspiratie kan nooit spoorloos zijn
DdJ.
Reacties op dit gedicht
| marieke_x: | Zondag, januari 31, 2010 23:06 |
| haha leuk, mijn inspiratie speelt bizar graag en goed verstoppertje, maar inderdaad, soms vind ik hem toch ;) |
|
| francoise maltete: | Zondag, januari 31, 2010 22:56 |
| inspiratie is soms even helemaal klaar met me (en wie niet) dus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dolf de Jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 31 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||