dacht dat het leven wel makkelijk zou zijn.
maar daar had ik het dus echt mis.
het leven is iets moeilijks.
je moet er mee om kunnen gaan.
er mee leven.
maar niet iedereen kan dat zomaar.
er zijn maar zat mensen die het echt erg verkloten.
wou dat hij hier was.
hier bij mij.
stil liggend naast me.
naast me slapend in bed.
ik zou willen dat hij hier was.
dan kon ik hem knuffelen.
zeggen dat ik van hem hou.
dat ik hem nooit alleen laat.
dat hij veel betekent voor mij.
ik zou willen dat hij zei dat hij ook van mij houd.
dan komt weer die ene zin.
het leven is hard.
moeilijk begaanbaar.
je moet er tegen kunnen.
niets komt je vanzelf aanwaaien.
je moet het allemaal zelf doen.
soms dan komt het over alsof je nooit wat goed doet.
dat je echt alles fout doet.
je weet dan soms geen raad meer.
gaat zitten piekeren.
over dingen die eigenlijk niet van toepassing zijn.
over dingen die niet de moeite waard zijn.
je word soms wel eens uitgescholden.
maar de dingen die je doet bedoel je goed.
laat ze dan maar kletsen.
ga gewoon maar door.
want wie niet tegen een stootje kan.
die gaat in rook op.
denk dus dan maar voor heel even.
ga allemaal dood en laat mij me eigen leven lijden.
want dat doem jullie toch ook?
ga niet huilen als een wolf in de nacht.
maar wees de wolf die blaft.
bijt van je af.
ga ervoor.
dan komt alles vanzelf goed.

love,Angel