Kind van de muze zijn
Kind van de muze zijn
samen verbonden aan een heimelijke lijn
kort of lang zijn wij soms in gesprek
en niemand die iets hoort of iets merkt.
Zonder een teken en midden mijn werk
en niet als ik mij aan mijn schrijftafel zet
als de lust mij bekruipt van te schrijven
kan ik meestal niet van haar krijgen.
Soms uren of dagen op ze wachten
en haar stem weer horen in slapeloze nachten
groot is de vreugde wanneer ik haar voel komen
dan weet ik:een nieuw vers zal worden geboren.
samen verbonden aan een heimelijke lijn
kort of lang zijn wij soms in gesprek
en niemand die iets hoort of iets merkt.
Zonder een teken en midden mijn werk
en niet als ik mij aan mijn schrijftafel zet
als de lust mij bekruipt van te schrijven
kan ik meestal niet van haar krijgen.
Soms uren of dagen op ze wachten
en haar stem weer horen in slapeloze nachten
groot is de vreugde wanneer ik haar voel komen
dan weet ik:een nieuw vers zal worden geboren.
Reacties op dit gedicht
| Greta Casier: | Vrijdag, september 10, 2010 21:01 |
| Greta Casier: | Vrijdag, september 10, 2010 20:57 |
| lexx: | Dinsdag, februari 02, 2010 00:48 |
| dan heb je geluk :) ik ben kind van een prulpoeet! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Greta Casier | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 01 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||