met hemelse regendruppels
viel jij mijn leven binnen
met je prachtige lach
onvergetelijke leugens
we dansten en zongen
hadden het leven lief
het leek een wonder
althans zo dacht ik toen
na die eerste gemeende zoen
hoorde de engelen zuchten
begon te huilen
de tranen maakten kringen
rondom mijn rood geworden ogen
in gedachten brand ik het huis af
waar wij gelukkig leken te zijn
trap ik de mooie meubels kapot
gooi ik de ruiten in
moet stoppen met rennen
om te leren
hoe ik opnieuw moet beginnen
kijk nooit meer naar mij
jij met je prachtige lach en
overgetelijke leugens