Zit er ergens in onze relatie een knoop die wij er niet uit krijgen?
We maken ruzie's over de meest kleinste dingen die mij en jou verdriet doet.
Zovaak heb jij gezegt het is over maar toch kreeg ik steeds een kans omdat je zei dat je om mijn geef.
Ik ben bang,bang om jou te verliezen door mijn eigen fouten.
We zijn samen onzeker in de liefde maar toch geven we het een kans. Houdt het dan een keer op met de kansen ?
Geloof je mij nog? Durf veel dingen niet te vragen omdat ik bang ben dat het slecht uitloopt.
Onzeker over mezelf door mijn verleden dat ik moeilijk kan los laten.
Verdriet dat nog in me zit en er niet uit wilt ! Ik wil SCHREEUWEN van verdriet maar het lukt me niet...
Liefde dat ik met jou wil delen,wil die glimlach zien die zachte kus je mannenlijke handen door mijn haar en zachtjes fluistert ' Ik hou van jou '
Stoppen deze ruzie's pas als het over is of komt het wel goed. Wanneer gaat die knoop er is tussen uit en komen wij er misschien gelukkig eruit ?