Engel in tijden van nood
De hoop is afgenomen
Van banden ontdaan
Alle problemen die nog komen
Hoe kan ik door blijven gaan
Het vaste verdwijnt
Wolken worden grijs
Drijfzand verschijnt
Niemand is in mijn ogen nog wijs
Dieper zak ik weg
Als een licht dat langzaam dooft
Wat een hoop pech
Niemand waarin ik nog geloof
Waar ben je dan
Mijn engel in nood
Doe zoveel mogelijk als je kan
Anders word het mijn dood
Voor een laatste keer
Zal ik verder gaan
Daarna niet meer
Want meer kan ik niet aan
Dus gebruik dat beetje licht
Zet alles maar in
Voordat ik onder mijn problemen zwicht
En niet meer opnieuw begin
Van banden ontdaan
Alle problemen die nog komen
Hoe kan ik door blijven gaan
Het vaste verdwijnt
Wolken worden grijs
Drijfzand verschijnt
Niemand is in mijn ogen nog wijs
Dieper zak ik weg
Als een licht dat langzaam dooft
Wat een hoop pech
Niemand waarin ik nog geloof
Waar ben je dan
Mijn engel in nood
Doe zoveel mogelijk als je kan
Anders word het mijn dood
Voor een laatste keer
Zal ik verder gaan
Daarna niet meer
Want meer kan ik niet aan
Dus gebruik dat beetje licht
Zet alles maar in
Voordat ik onder mijn problemen zwicht
En niet meer opnieuw begin
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Woensdag, februari 03, 2010 00:35 |
| Meestal zit zo''n enegel op je schouder.. ik wens je licht en kracht! switi lobi |
|
| trucker klaas: | Dinsdag, februari 02, 2010 20:36 |
| laatste kans ? succes ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ningenda | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||