blijf van mijn lijf!
douchende probeer ik alles van me af te vegen.
huil al mijn onbegrip en eenzaamheid.
waarom dit, in mijn leven?
zijn handen koud strelend over mijn lichaam.
ik schreeuw nee ik wil dit niet!
en probeer hem van me af te slaan.
waar ben ik in beland.
zet mijn masker op en loop naar buiten.
met mij alles goed, niets aan de hand.
op zoek naar de veiligheid.
doe ik mijn deur op slot.
en ben het vertrouwen eeuwig kwijt.
huil al mijn onbegrip en eenzaamheid.
waarom dit, in mijn leven?
zijn handen koud strelend over mijn lichaam.
ik schreeuw nee ik wil dit niet!
en probeer hem van me af te slaan.
waar ben ik in beland.
zet mijn masker op en loop naar buiten.
met mij alles goed, niets aan de hand.
op zoek naar de veiligheid.
doe ik mijn deur op slot.
en ben het vertrouwen eeuwig kwijt.
Reacties op dit gedicht
| geurtje wouterse : | Maandag, februari 22, 2010 07:24 |
| ik weet wat je bedoel als je van iemand houd en hij komt en gaat en zeg ik hou nog van je maar naar 15 maanden relaties gehadt te hebben stees weer aan je deur staat en dingen beloof doet pijn ik weet en dat maak het mee van binnen zeg je rot op maar je hart laat het toe liefde doet pijn soms denk ik hadt ik je maar nooit ontmoet | |
| QS: | Maandag, februari 08, 2010 22:25 |
| Goed geschreven. Ik weet hoe je voelt. Sterkte. Als je wil praten, zal ik luisteren!! | |
| Indy Toma: | Woensdag, februari 03, 2010 11:15 |
| Ook als vrouw voel ik me beschaamd dat mensen elkaar dingen aan doen die een leven van een ander zo ingrijpend en levenlang pijn doen. Ik vind het heel knap dat je het op papier kwijt kunt op de manier waarop de dat hier hebt gedaan. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||