verlaten
Alles loopt door elkaar,
Niks is meer hetzelfde,
Mijn eigen huis is niet meer thuis,
Er is geen liefde meer.
De hoop opgegeven,
Mijn droom vervlogen,
Ik duik in elkaar,
kan de werkelijkheid niet aan.
Ik verlang naar het verleden,
Je mag me niet vergeten,
Bittere tranen stromen,
En ik laat het gaan.
De wereld draait door,
En ik sta stil in het midden,
Wachtend op jou,
Een vage schim in de verte...
Reacties op dit gedicht
| alwaysinmyheart: | Zaterdag, februari 27, 2010 17:02 |
| erg mooi idd | |
| Am92: | Woensdag, februari 03, 2010 14:53 |
| knuffel voor jou | |
| Anastacia: | Woensdag, februari 03, 2010 14:40 |
| heel veel sterkte heel mooi geschreven leisf ana | |
| horse man: | Woensdag, februari 03, 2010 08:38 |
| mooi gedicht met veel gevoel het raakt me in iedergeval | |
Over dit gedicht
| Auteur: *dark_angel* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||