als passie mijn hart verraadt
put de liefde slechts uit haar eigen bron
vult de wind de ruimte om ons heen
die als vuurpijlen werden afgeschoten
in de lucht
om dan weer in het spoorloze zand terecht te komen
in een heimelijk geluk geef ik jou dit alles
dan komt die verdomde werkelijkheid kijken
die zegt?
hou me vast tot aan het eind van de tijd
tot de zoete geur ons bedwelmt
is jouw hart
een lied geworden
dat ik
uit mijn hoofd
heb geleerd
en rond blijft
dwalen door
mijn geest