het licht uit gedaan
in een hoekje gaan staan
zak langzaam naar beneden
het moment wat ik zo lang mogelijk had vermeden
beelden nemen de overhand
de stemmen zijn ook geland

een klein uurtje later is het eindelijk afgelopen
en kan ik weer lopen
maar nee
niet naar benee
mensen komen niet meer dichtbij
ik ben alleen.... alleen mij

wel open willen staan
maar niet open durven gaan
veranderingen waar ik niet meer tegen kan
dus ja... wat doe je dan

een mes in mijn hand
ik sta op de rand
het randje van dood en leven
en probeer te bedenken wat ik hier nog kan geven
heb een fles alcohol naast me staan
op die manier kan ik ook gaan

pillen, alcohol en snijden
of gewoon de plomp in rijden

nee ik wil nog niet dood
maar zit wel in nood
dit gevoel kan ik nauwelijks aan
en iedereen zal uiteindelijk weer gaan
ik sta er alleen voor
en daardoor
kan ik me niet meer open stellen als ik dat wil
niet eens voor en gil
een roep om hulp die ik wel los laat
maar hulp toe laten is iets wat nu niet gaat

alleen moet ik vechten tot het einde komen zal
en nooit kom ik meer uit dit dal
ik zal blijven vechten om te overleven
ook al wil ik toch wel langzaam opgeven

ooit moet het toch iets beter kunnen gaan
een dag zonder een traan
een traan in water of bloed
het voelt gewoon zo zwaar en zo niet goed

hopen op een beter leven
niet wetend wat het mij kan geven
mijn vertrouwen in het leven bijna kwijt
contact wat ik vermijd

wil in contact staan met mensen waar ik om geef
ze laten weten dat ik ook dit wel weer overleef
maar ik kan me niet open stellen
en toch wil ik het ze wel vertellen
wat er in mij om gaat
het lijkt me zo fijn als ik met iemand hierover praat

maar angst houd me tegen
blokkeerd mijn wegen

mensen gaan weg
en ook al is het iets wat ik hun zeg
missen ga ik ze zeker wel
maar voor nu voelt het als hel

mensen die weg gaan
mijn leven al langer compleet van de baan
wantrouwend naar iedereen
daarom kan ik nu nergens meer heen

nergens om over mijn gevoel te praten
of even een traan te laten
ik voel me alleen
en kan voor mijn gevoel nergens heen

loop over drijfzand
wie pakt mijn hand?
of eerder ... wie laat ik dichtbij
bij wie laat ik mezelf weer vrij

ik wil het zo graag
maar het gaat zo traag
ik wil iemand dichtbij laten
misschien heeft ze het al wel in de gaten