Mijn neef
Mijn neef
Steeds wanneer ik mij zelve
in de spiegel bekijk
in zomer of winterkleren
dan voel ik mij de koning te rijk.
Dat ik niets weg heb van mijn neef
ik zou mij geen raad weten zo lang ik leef,
met zijn gebit gelijk een fietsenstalling
en een buik als was hij rijp voor een bevalling.
Ik ging voor altijd pleite
ik zou mij leven in een klooster slijten
of ik stak heel flagrant
voor goed mijn kop in `t zand.
Maar hij is wel bij de pinken
hij volgt een cursus photoshop
als hij een kop koffie komt drinken
toont hij zijn kunnen op mijn laptop.
Het fotorolletje heeft bij hem afgedaan
hij is spontaan op digitaal over gegaan
hij vindt die overgang heel normaal
en fotografeert de schapen nu digitaal.
Maar o wee als hij zijn zinnen zet
op het maken van een zelfportret
dan schiet hij met den kennis van photoshop.
rijkelijk te kort met zo`n kop.
DdJ.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Dolf de Jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||