Eerlijk.
Iemand breekt de nacht
met niets dan niets
een hand rolt scherp gebed
tot smetteloze kiezel
en bindt het diepe zwart
iemand streelt precies en blijft bewust
van schuld ontzien
legt woord
na woord
na woord
een zachte dood op naam
met het groen op grijze mos
krast een tong oude vrienden
in peukencirkels op de huid
de nacht breekt iemand
met niets dan niets
en zwijgt.
Reacties op dit gedicht
| CBR: | Donderdag, februari 18, 2010 12:33 |
| Echt prachtig geschreven! liefs, cbr |
|
| Quicksilver: | Donderdag, februari 04, 2010 14:26 |
| ik zwijg, lieve hemel wat schrijf jij mooi! liefs,dicky |
|
| switi lobi: | Donderdag, februari 04, 2010 08:33 |
| Milamber, wat mooi! | |
| lexx: | Donderdag, februari 04, 2010 07:59 |
| iemand verbeeld door de beelden die hij heeft :) ik vind het mooi: de soberheid. ik probeer deze trant ook al een aantal dagen, toch is het soms nog te "kermisachtig." groetjes, alex. | |
Over dit gedicht
| Auteur: milamber |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||