Verbroken gelofte.
Mijn gelofte van trouw
aan God gegeven.
De hoopvolle droom
van een jonge kloosterling.
Maanden en jaren
door gebracht in stil gebed,
bad fluisterend iedere keer weer.
"Lieve God" ik maak me vrij,
die eeuwige rust en stilte
is niets meer voor mij.
02-09-2009
www.droomster.nl
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Donderdag, februari 04, 2010 20:37 |
| Mooi schrijven, zo herkenbaar ook. Liefs van Marousia | |
| Quicksilver: | Donderdag, februari 04, 2010 14:52 |
| Ooit heb ik dit zelfde gedaan. Ik voel me daardoor een ander mens! Liefs,dicky |
|
| switi lobi: | Donderdag, februari 04, 2010 14:30 |
| Soms ben je een beter mens als je juist niet zo''n belofte gestand doet.. ik vind het dapper. Liefs, switi lobi |
|
| Anastacia: | Donderdag, februari 04, 2010 10:51 |
| ik ben het met 88 eens mooi geschreven liefs ana | |
| 88: | Donderdag, februari 04, 2010 10:05 |
| mooi verwoord zeg, knap en dapper, als de tijd daar is keer je misschien weer terug, misschien ook niet, je denkt en leeft je eigen leven, dat is jouw graag gelezen groetje 88 |
|
| windwhisper: | Donderdag, februari 04, 2010 09:50 |
| ja soms kun je terug komen op je belofte van eeuwige zwijgzaamheid en je verlangen naar vrijheid veilig stellen liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||