het blijft maar in men hoofd spoken
je hebt onze gelofte zomaar verbroken
ik mag er niet aan denken
jij die je liefde zogezegd aan mij wou schenken

nog steeds zit je met die andere vrouw in je hoofd
en dit blijft voor ons de grootste kloof
je kan en wil haar niet vergeten
precies of je door haar bent bezeten

je hebt er geen idee van wat je me aangericht
waarom zeg je het gewoon niet in men gezicht
dat je niet zonder haar kan
of ben je gewoon bang
bang van de reactie van mij
want idd alles is dan voorbij

denk maar niet dat het mij geen pijn zal doen
want ik blijf achter met onze kapoen
ik zal alleen komen te staan
maar vergeet niet , ik ga met men leven doorgaan.
Zal het dan niet moeilijk zijn voor jou
dat ik jou als verleden tijd beschouw?

ik wil je nog een kans geven
maar dan moet je defenitief het verleden opgeven
dus denk erover na
en weet dat ik alles wel zal verstaan
en laat het mij op tijd weten
zodat ik kan beginnen met jou te vergeten.
het klinkt misschien wel hardt
want ik zie je doodgraag
maar ik ben geen tweede keuze of ter vervang van .....