Graaf
ik graaf en ik graaf
zachte modder
vinden doe ik het niet
regen stroomt
voel me koud
wind trekt aan
tranen stromen
het voelt eenzaam
graaf steeds dieper
het gegraven gat
duw mezelf naar beneden
het einde lag niet boven
het lag daar
daar ergens onderin
Reacties op dit gedicht
| Indy Toma: | Vrijdag, februari 05, 2010 12:29 |
| Zo voel ik me ongeveer als ik een van mijn katten moet begraven. De neiging om door te graven om maar geen definitief afscheid te nemen en de kat er in te leggen en het gat te dichten. Ik weet niet wat jouw gevoel erbij is, maar dat is mijn gevoel. | |
| kaatje krimpkous: | Vrijdag, februari 05, 2010 09:50 |
| het einde ligt in australie: als je lang genoeg graaft, lief tunnelkind. ik ga ook wat moddergedichten maken. koppie op richard. | |
| Anastacia: | Vrijdag, februari 05, 2010 09:21 |
| stilmakend geschreven liefs ana | |
| Gert: | Vrijdag, februari 05, 2010 09:06 |
| Klinkt zwaar beste Richard. Fictie of...? Liefs, Gert |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||