Verboden corridor
ze zeiden ons te vluchten
toen de wereld haar tijd verdeed
met eten en kunst
toen de wereld haar tijd verdeed
met eten en kunst
vergeten boeken
over een verboden corridor
wezen voorbij de stilte
en ik bedacht me
alle naamloze graven
over een verboden corridor
wezen voorbij de stilte
en ik bedacht me
alle naamloze graven
ergens
aan het einde van de hoop
aan het einde van de hoop
geen bed bleek veilig
onder dreiging van zoveel onrust
in een nacht als zovelen
onder dreiging van zoveel onrust
in een nacht als zovelen
ware het niet dat wij zelf de reden waren
voor veel te lang rennen
voor veel te lang rennen
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Zaterdag, februari 06, 2010 21:49 |
| Heel mooi schrijven weer lieve Gert, lees je heel graag ben blij je weer gevonden te hebben. Liefs van Marousia | |
| willy peeters: | Zaterdag, februari 06, 2010 20:52 |
| angstig vooruitzicht maar toch zo waar beschreven | |
| Dirk Hermans: | Zaterdag, februari 06, 2010 17:42 |
| sterk verwoord | |
| loes schaap: | Zaterdag, februari 06, 2010 10:13 |
| Goed verwoord! mvg loes schaap |
|
| windwhisper: | Zaterdag, februari 06, 2010 06:59 |
| aangrijpend Gert vooral die laatste zin Lieve groet en goede morgen Cobie |
|
| hiljaa: | Zaterdag, februari 06, 2010 06:27 |
| intens schrijven liefs--hiljaa |
|
| ela: | Zaterdag, februari 06, 2010 00:25 |
| Velen vergeten of weten niet dat de oorzaak onhzil zijzelf kunnen zijn. ela |
|
| Anastacia: | Zaterdag, februari 06, 2010 00:13 |
| stilmakend geschreven wetrusten en fijn weekend groetjes ana | |
| switi lobi: | Zaterdag, februari 06, 2010 00:13 |
| Indringend. Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||