Alleen
Lief is iedereen om mij heen
maar op dit soort momenten
op weg naar een nieuwe dag
voelt het eenzaam en alleen
alleen ik voel de kamers van m'n hart sluiten
alleen ik voel het zwemmen in het afscheid
alleen ik voel het gegil van de onzekerheid
alleen ben ik nu van binnen en van buiten
Morgen geeft de zon weer licht
laat knoppen in de natuur verder uitgroeien
Ondanks dat deze letters koud en noords beschrijven
zijn mijn ogen altijd op het zuiden gericht
en ruikt mijn neus geluk
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, februari 08, 2010 15:55 |
| wauw zeer knap weergeven prachtig | |
| Fairouz: | Maandag, februari 08, 2010 09:07 |
| Mooi positief hoor. Het is heel ongezond om maar in het verleden te blijven hangen. Je kunt er af en toe eens bij stilstaan en dan toch weer verder he ? Graag komen lezen, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: saskia van dijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||