ochtend
gekleurd
ruikt je adem
naar watten ochtendnevel
-paarden dampen hun
neusvleugels wit-
en over de weiden
graast een vreemde
stilte
Wonen hier
is één vergroeid
verblijven
ruikt je adem
naar watten ochtendnevel
-paarden dampen hun
neusvleugels wit-
en over de weiden
graast een vreemde
stilte
Wonen hier
is één vergroeid
verblijven
Reacties op dit gedicht
| isolina: | Maandag, februari 08, 2010 20:56 |
| zo moooooi dit . knufff maria | |
| ela: | Maandag, februari 08, 2010 17:22 |
| Het gevoel thuis te komen. ela |
|
| windwhisper: | Maandag, februari 08, 2010 10:01 |
| heerlijk dit gevoel dat je uitdraagt een "thuis" met ook vrijheid en warmte in winters landschhap lieve groet Cobie |
|
| switi lobi: | Maandag, februari 08, 2010 09:34 |
| Wat prachtig.. Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: willy peeters | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||