heerlijk aanzien
op een onbewaakt moment
raak ik op een dwaalspoor
klopt mijn hart
door de zaligheid heen
ben ik op zoek naar haar hart
dat tegen haar fluistert
je hebt een zee van tijd
wacht ik op haar antwoord
lijkt het net een soort onderhandeling
van wijze woorden
die uit haar mond komen
dat is één van haar vele gavens
die ze diep uit haar ziel perst
is ze een vrouw geworden
met een heerlijk aanzien
johan hijzelaar
Reacties op dit gedicht
| isolina: | Maandag, februari 08, 2010 15:12 |
| men zegt het zie je wel , knuff maria | |
| Big Lady: | Maandag, februari 08, 2010 13:35 |
| weer vol bewondering gelezen knuffels |
|
| 88: | Maandag, februari 08, 2010 12:41 |
| jaja, het goddelijk voorkomen van een vrouw, druk dat maar goed aan de boezem mensen, vrouwen zijn nu eenmaal de mooiste schepseltjes der aarde, het is niet anders..:) | |
Over dit gedicht
| Auteur: johandedichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||