Als varkens konden vliegen zouden h
niet de slavernij wordt herinnerd
maar van de doden het gelaat
leeg onder de vernietigende blik
van veel zo niet alles macho’s
zij die zich vaker verschuilen
verbaal binnen de diepe krochten
van eigen schijnveiligheid
vanwaar gekropen uit hun graven
de doden hen toespreken schimmig
dwalend tussen het aardse en …
leren we iets van het verleden
is er hoop, er is altijd hoop wanneer we
nooit en te nimmer meer toestaan
dat twijfels ons het zicht ontnemen
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, februari 09, 2010 02:57 |
| Prachtige en ware strofe die laatste! Als varkens konden vliegen zouden het olifanten zijn (sorry, kon het niet nalaten). Gegroet, Jacky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rudolf | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||