slaapwandeling
als mollen gangen graven in de aarde
zo benieuwd ben ik
naar mijn toekomst
in vervaardigde dromen
is als de verzadigde zon
vredig in mijn hart schijnt
denk ik tijdloos aan je
krijgt mijn leven weer vleugels
als ik aan die onbezorgde tijd denk
zal de slang met gif
zijn prooi verorberen
zie ik het vormeloos veranderen
opeens ontwaak ik
uit mijn slaapwandeling
die mij dichtbij
jou brengt
johan hijzelaar
Reacties op dit gedicht
| Anastacia: | Dinsdag, februari 09, 2010 12:40 |
| mooi groetjes ana | |
| ela: | Dinsdag, februari 09, 2010 11:34 |
| Veel slaapwandelaars die dachten dat ze vleugels hadden zijn diep gevallen. ela |
|
| 88: | Dinsdag, februari 09, 2010 10:24 |
| knap hoe jij hier een paar spookbeelden gewoon liefde inblaast graag gelezen, groetje 88 |
|
| Gert: | Dinsdag, februari 09, 2010 09:32 |
| Mooi warm schrijven Johan! Groeten, Gert |
|
Over dit gedicht
| Auteur: johandedichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||