Ontdoe….. (aan Diana)
Verdwijn niet steeds in het donker
volg de stralen die je raken
laat je brein eens slapen zonder angst
geef jezelf de hand om op pad te gaan
verras je nu eens oprecht met liefde
niet voor de ander die roept
je bent geen zebrapad die laat stoppen
maar een geasfalteerde rijbaan naar je ziel
ontdoe je van de kwelling
je bent geen centrifuge die alsmaar draait
kijk eens om je heen vanuit je hart
doorgrond het kleine leven al is het niets
zelfvertrouwen is te vinden in de bloem
met de kleuren die je zelf hebt gegeven
wil je geraakt worden door je pijn
open je weer je brein met eindeloze herhalingen
herhalingen zonder vooruit te komen
stilstand van het liefste van jezelf verloren
neem de stralen van de dag
die je blijvend warmte zullen geven.
22-04-‘02/22:58
Reacties op dit gedicht
| *Diana*: | Dinsdag, juli 30, 2002 22:27 |
| eeeeeehhhhhmmmm inderdaad niet eerder gelezen....schaam schaam.... en wat moet ik hier opzeggen....ehhh, alleen je hebt weer helemaal gelijk gehad, misschien zie ik dat nu wel beter in, dan in de periode dat jij dit schitterende gedicht geschreven had.... Dank je lieve Engel knusss *Diana* |
|
| christina: | Dinsdag, april 23, 2002 05:55 |
| :) Een Engel heeft gesproken Voor een lieve meid Prachtig ! Liefs Christa |
|
| Sheena: | Dinsdag, april 23, 2002 00:00 |
| niet alleen de tekst maar ook de layout en de kleuren stralen dezelfde rust uit .... je kunt het goed (aan)voelen engel ..... prachtig mooi Sheena |
|
| Thecool: | Maandag, april 22, 2002 23:59 |
| krachtigdiepgevoelig in een adem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2002 | ||
| Thema's: | ||