Met Tranen in mijn ogen sloot ik de deur,
Gegil getier ik was het zat het gezeur.
Ik Pakte snel mijn fiets uit het fietsenhok.
Tranen in mijn ogen van binnen een brok.

Ik fietste weg.
Weg van mijn huis.
Negatieve gedachten ik hoor hier niet thuis,

Met depressieve muziek op mijn mp3.
Dacht ik nergens meer aan.
Niemand zal me nog redden.
Ze moeten me nu laten gaan.

Tranen op mijn wangen.
Geen emoties meer op dat moment.
Er zit iets bij mij vanbinnen dat maakt dat het went

Iets dat schreeuwt mij haat geeft van binnen.
Die mij maar laat denken dat ik toch niet meer kan winnnen.
Maar ik fiets door mijn haren waaiden wild in het rond.
Het was nog maar iets voordat ik mijn redding vond.

Een Maal kwam ik op het station aan.
Ik was vastbesloten ik zal hier dood gaan.
De gele met blauwe strepen van de trein had ik al vaak genoeg gezien.
Ik was hier ook niet voor de eerste keer bovendien.

De vorige keer was ik gestopt door mijn gedachten.
Maar dat gaat nu niet meer lukken.
De pijn zit van binnen in.!
Nu word het wel eens tijd dat ik spring.

Dat mijn bloed gaat vloeien op het spoor.
Niemand weet hoe ze me gekwetst hebben.
Maar misschien hebben ze het dan door.

Tranen in op mijn wangen!
ZO boos van buiten.
ik was het zat zo te leven en begon het te uiten.
Ik zei HEER!! Waar bent u dan nu? vertel.
Ga ik nu naar u of ga ik naar de hel.

De treinen in mijn ooghoek.
Mijn blikken daar op gericht.
Angst van binnen.
Op de dood gericht

GOD!! Bewijs het dan dat u er bent!
Dat is wat ik zei.
Waarom helpt u iedereen behalve mij?

Maar ik was het die iedereen met mijn problemen op zeilde.
Tranen in mijn ogen toen mijn vriendin belde.

Waar ben jij!!
Waar ben je angela!
Zei ze met een angstige stem.
Ik weet dat je niet thuis bent.
Ik kom je halen.
Waar ben je?
Ga nou niet falen.

Maar ik wist het toch zeker?
Mijn besluit?
Toen ik zei dat ik bij de trein was.
Barste ze in tranen uit.

Kom hier heen zei ze toen.
Kom!!
Dit kan je niet doen.
Laat mij hier niet alleen achter.
Dat is wat ze zei.!
ANGELA KOM HIEREEN!!
Kom naar mij!

Niet doodgaan.
Je bent mij beste vriendin.
Ik was kapot van die zin.
Dus ik stapte op mijn fiets.
Zie je nou wel!
Ik had weer die pech.
Ik keek nog 1 keer achterom.
De trein reed weg.


Door mij (Angela)
14 jaar.
17-01-2010