Één jaar.
Een schattig klein babytje.
Dag en nacht lachend.
Rolde door de box,
altijd zigzaggend.

Twee jaar.
Met mijn eerste tandje.
Maar lopen deed ik niet.
Mijn ouders vonden het vreemd.
'wat is er met die griet?'

Drie jaar.
Was het zwarte jaar in
het leven van mijn ouders.
Dat ik toen zo anders was,
was wel iets heel bijzonders.

Vier jaar.
Drie keer in de week fysiotherapie.
Maar verstandelijk goed bij.
Dat gaf mijn ouders toch wat rust,
En waren ze weer vrij.

Vijf jaar.
Mama en papa hebben niet opgegeven.
Ik kan nu heel goed lopen.
Misschien niet als iedereen,
Maar ik kon wel erg goed slopen.

Zes jaar.
Het ongeluk met de Renault.
Ik ben het nog steeds niet vergeten.
Ik had zoveel pijn,
maar heb ze niks verweten.

Zeven jaar.
Ik wist wat ik wilde.
En ik wilde normaal zijn.
Zoals iedereen van mijn leeftijd,
Zonder gezeur en zonder pijn.

Acht jaar.
Was niet zo'n geweldig jaar.
Werd zo af en toe uitgescholden.
Kwam niet snel genoeg weg,
als ze achter me aan holden.

Negen jaar.
Ik werd wat zelfstandiger.
er was sprake van een operatie.
Voor mijn ouders een slimme zet,
voor mij frustratie.

Tien jaar.
Over één jaar zou het gebeuren.
Dan zouden ze in mij gaan snijden.
En kon ik een tijd niet alleen lopen,
maar moesten ze me begeleiden.

Elf jaar.
Het jaar wat mijn leven veranderde.
De operatie verliep goed,
Maar ik voelde me slecht,
En werd zieker van al het bloed.

Twaalf jaar.
Ik ging naar de middelbare,
Totaal nieuw leven en nieuwe school.
Zoveel nieuws in één keer,
Was totaal geen apekool.

Dertien jaar.
Ik werd écht zelfstandig.
Ik ging op een sport,
Paardrijden sprak mij echt aan.
En de cijfers waren hoger dan op mijn rapport.

Veertien jaar.
Kreeg interesse in jongens.
Werd snel verliefd, een jongen die mij nam zoals ik was,
dat was mijn grootste droomwens.

Vijftien jaar.
Het jaar wat alles besliste.
De toetsweken, de examens,
Een onrustig en druk jaar.
Waarin ik niet wou gehoorzamen.

En kijk mij nou, 16 jaar.
Doe een leuke opleiding,
Heb leuke vriendinnen,
en misschien wel het belangrijkste...
Ik heb een enorm goede band met mijn ouders.

Daarom wil ik bij deze zeggen,
Dat ik minder stiekem ga doen.
En meer ga overleggen.

Mama en Papa, ik hou van jullie!