Truus met de korte achternaam
Zwart onder wit bedolven
Wit onder zwart
Zwart-wit zilt en pittig
Op de tong
Zwart verlakkerij
Wit heerlijke lekkernij
Ironie doet wenkbrauwen bogen
Ze rijzen uit de pan
Als flensjes
Op het achterhoofd geplakt
Of bij het opgooien
Tegen het plafond
Aanhangend
Vastzittend als kleefpastei
Geef mij maar zwart-wit
Vandaag geen grijs
Wolkengrauw
Ik haat sneeuw
Ik huiver van kilte
Ben stil onder verdriet
Voel mee met onrecht
Voel de haren op mijn tanden groeien
Neem mij, ik kan het hebben
Stormt ze in de wind
Het is kracht twaalf
Boos flikkeren ogen
Reacties op dit gedicht
| Big Lady: | Woensdag, februari 10, 2010 18:41 |
| droef mooi geschreven knuffels |
|
| Gert: | Woensdag, februari 10, 2010 15:25 |
| Anders dan ik van je gewend ben. Maar verandering is goed. Mooi schrijven dus!! Liefgs |
|
| Anastacia: | Woensdag, februari 10, 2010 14:20 |
| sluit me helemaal bij johan de dichter aan liefs ana | |
| johandedichter: | Woensdag, februari 10, 2010 13:45 |
| het gevoel prachtig verwoord je voelt het ls je het leest sterkte Cobie gr johan |
|
| arie: | Woensdag, februari 10, 2010 12:00 |
| als blikken konden doden... Helaas kan onmacht een mens zover brengen.. sterkte en rust gewenst, arie |
|
| _Lieverdje_: | Woensdag, februari 10, 2010 10:48 |
| prachtig verwoord Cobie sterkte liefs |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, februari 10, 2010 10:44 |
| boeiend schrijven gr.janny |
|
| isolina: | Woensdag, februari 10, 2010 10:43 |
| ja ik ben het met switi eens , en boos flikkeren ogen , ja ogen zeggen vaak meer dan woorden he cobie , knufff vanuit een weer wit brabant . maria | |
| switi lobi: | Woensdag, februari 10, 2010 10:23 |
| Niets is zo ironisch als het leven zelf.. en mensen doen daar graag aan mee! Doe je voorzichtig meis? ''t zal wel weer verraderlijk zijn. Kusss en liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||