Het masker
Vrolijk en spontaan
Zo zien ze mij vandaag
Maar niemand heeft door
Dat mijn echte ik vervaagd
Vrolijk en spontaan
Zo laat ik me zien vandaag
Maar niemand ziet dat ik
Steeds verder val, omlaag
Vrolijk en spontaan
Zo doe ik vandaag
Maar niemand vraagt aan mij
'Wil je mijn hulp?'
Dan zou ik zeggen:
'Heel graag..'
Zo zien ze mij vandaag
Maar niemand heeft door
Dat mijn echte ik vervaagd
Vrolijk en spontaan
Zo laat ik me zien vandaag
Maar niemand ziet dat ik
Steeds verder val, omlaag
Vrolijk en spontaan
Zo doe ik vandaag
Maar niemand vraagt aan mij
'Wil je mijn hulp?'
Dan zou ik zeggen:
'Heel graag..'
Reacties op dit gedicht
| Indy Toma: | Woensdag, februari 10, 2010 15:58 |
| Hoe kun je een hulpvraag verwachten als je jezelf niet laat zien. En almaar vrolijk en spontaan zijn: heel vermoeiend. | |
| kaatje krimpkous: | Woensdag, februari 10, 2010 13:39 |
| van een masker krijg je kloofjes. zorg goed voor jezelf. | |
| Fairouz: | Woensdag, februari 10, 2010 12:14 |
| Je zou simpelweg om hulp kunnen vragen. Sterkte, Fairouz |
|
| 88: | Woensdag, februari 10, 2010 12:14 |
| als je vrolijk doet kan men het ook niet weten, wanneer het niet goed met je gaat moet je gewoon zelf hulp vragen aan iemand die je vertrouwt, die zegt dan vast, ja graag, natuurlijk help ik je.. doen he? groetje 88 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: NoNameFace9 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||