ik kijk langs hoge universiteitsgebouwen
over de bussen onder mij die komen
waarmee ik straks weer ga en ik denk
zie een basketbalveld waar niemand staat
niemand speelt, schiet, of ook maar gaat
hoe je nooit meer voor mij zult scoren en
ik de tribune niet meer vervuil
er is niets meer van die sportweekenden
geen geklap, gejuich en geen gehuil
van wat er mis ging, fout ging, weg ging
ik sluit mijn ogen om te verdwijnen en open
kijk langs hoge universiteitsgebouwen
over de bussen onder mij die komen
waarmee ik straks weer ga en ik denk
aan jou
| wijnand.: | Donderdag, april 07, 2011 19:17 |
| deze vind ik mooi | |
| Oorlam: | Woensdag, februari 10, 2010 17:12 |
| een mooike | |
| Gert: | Woensdag, februari 10, 2010 15:39 |
| Hoe droef ook, het leest mooi weg! Groeten, Gert |
|
| Von l.: | Woensdag, februari 10, 2010 14:12 |
| van de stad naar het dorp terug, of een andere stad. het is het beloop van zaken. | |
| johandedichter: | Woensdag, februari 10, 2010 14:03 |
| het lijkt wel of je liefdesverdriet hebt als ik met mijn ogen dit gedicht lees maar ja wie ben ik gr johan |
|
| Amon: | Woensdag, februari 10, 2010 13:28 |
| hehehe gescoord wordt er zeker niet nee.... | |
| Auteur: Quando | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||