Hartskreet
Een gierend huilen
Verscheurt plotseling
De winternacht
Op de Amsterdamse
Wallen
Een heftige eruptie
Van ondraaglijk lijden
Rauw pulserend
Uit een hoerenkeel
Hoerenlopers
Stromen af en aan
Met opgestoken kraag
Nauwelijks op- of omkijkend
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Zaterdag, februari 13, 2010 17:34 |
| Wat vertelt dit veel :( Aangrijpend Kenneth. Liefs, switi lobi |
|
| ninodepino: | Zaterdag, februari 13, 2010 16:55 |
| ik hoor ze denken, ''ze'' willen ''het'' toch zelf om stil van te worden. grtjs, |
|
| Indy Toma: | Zaterdag, februari 13, 2010 16:50 |
| Veel gezegd met weinig woorden. En Kaatje, ik heb toch liever dat ze daar zitten met schaamte, dan een vrouw verkrachten zonder schaamte. | |
| kaatje krimpkous: | Zaterdag, februari 13, 2010 15:54 |
| ze kijken niet op en hopen zo ook niet gezien te worre. die hypocriete kerels! :) er zouden bij elk vertrek alarmbellen moeten gaan rinkelen he, niet goed voor de business, wel goed voor eventuele schaamte. | |
| llooeess: | Zaterdag, februari 13, 2010 15:36 |
| heftig. beeldig. in weinig woorden. je laat bijna de tevergeefse kreten van de hoeren horen. groeten |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kenneth Rellum |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||