emoties
Alleen op een besneeuwde weg
Niemand die weet waar ik bent
Niemand hoeft het te weten
Tot dat ik terug ben
Het vriest
Er waait een ijzige wind
Maar ik voel geen kou
Alleen verdriet en pijn
Tranen rollen over mijn gezicht
Ze zijn warm
En vol met emoties
De emoties van mijn fouten
De woede was ontembaar
Door mijn emoties
En ik loop er voor weg
Want niemand mag ze zien
Het masker is weg
Gevallen op het gladde ijs
Mijn emoties spelen nu de baas
Reden voor hun kracht is niet bekend
In de sneeuw loopt het spoor
Volle emoties
Maar nieuwe sneeuw
Vervaagt het
Langzaam keer mijn kracht terug
De emoties vervagen
worden opgesloten
Achter het masker
Maar het gevoel
Wacht op een nieuwe val
Van de het masker
Om zich weer te uiten
Niemand die weet waar ik bent
Niemand hoeft het te weten
Tot dat ik terug ben
Het vriest
Er waait een ijzige wind
Maar ik voel geen kou
Alleen verdriet en pijn
Tranen rollen over mijn gezicht
Ze zijn warm
En vol met emoties
De emoties van mijn fouten
De woede was ontembaar
Door mijn emoties
En ik loop er voor weg
Want niemand mag ze zien
Het masker is weg
Gevallen op het gladde ijs
Mijn emoties spelen nu de baas
Reden voor hun kracht is niet bekend
In de sneeuw loopt het spoor
Volle emoties
Maar nieuwe sneeuw
Vervaagt het
Langzaam keer mijn kracht terug
De emoties vervagen
worden opgesloten
Achter het masker
Maar het gevoel
Wacht op een nieuwe val
Van de het masker
Om zich weer te uiten
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Donderdag, oktober 07, 2010 20:17 |
| zwaar... maar heel mooi verwoord!!!;) maskers vallen... en juist op de momenten dat we ze zo nodig hebben (voor ons gevoel in ieder geval) maar misschien was het nodig?! alles opkroppen houdt geen mens vol. |
|
| emo-girl: | Maandag, februari 15, 2010 19:57 |
| mooi! klinkt helaas bekend. maar je moet je af en toe uiten dat is mensenlijk:P |
|
| Indy Toma: | Maandag, februari 15, 2010 19:05 |
| Alle positieve reacties ten spijt: ik vind dit heel moeilijk lezen. Dat heeft niets te maken met de tekst, maar wel de tekstkleur op deze achtergrond. Sorry! | |
| Nummer 127 : | Zondag, februari 14, 2010 23:54 |
| zolang je maar terug komt, dat is belangrijk, ofwel blijf je achter, maar dat is nou ook niet echt fijn he? Bartxx |
|
| **Suzan**: | Zondag, februari 14, 2010 23:23 |
| Prachtig mooi verwoord Het sleept me echt mee.. komt me vaag bekent voor |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wolfgirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||