Mijn dorpje
Mijn dorpje
In een dorpje lief en klein
Stond eens mijn wiegje achter het raamkozijn
Ik groeide er op aan de kleine kapel
Er was toen nog een school met zusters erbij
Maar nu is dat allemaal voorbij
De zusters zijn reeds uit de klinge vertrokken
En zijn toen naar ronse getrokken
De kleine huisjes zijn bijna volledig verdwenen
In hun plaats kwamen andere bouwstenen
Toch is het nog steeds wonderschoon
In het dorpje waar ik woon
Velen zijn al overgegaan naar de andere kant
Voorbij was toen de vriendschap of de liefdesband
Eens breekt ook voor mij de dag aan
En is ook mijn leven plots gedaan
Dan wil ik heel graag rusten gaan
Op het kerkhof in het dorpje
Waar ooit mijn wiegje stond
In een dorpje lief en klein
Stond eens mijn wiegje achter het raamkozijn
Ik groeide er op aan de kleine kapel
Er was toen nog een school met zusters erbij
Maar nu is dat allemaal voorbij
De zusters zijn reeds uit de klinge vertrokken
En zijn toen naar ronse getrokken
De kleine huisjes zijn bijna volledig verdwenen
In hun plaats kwamen andere bouwstenen
Toch is het nog steeds wonderschoon
In het dorpje waar ik woon
Velen zijn al overgegaan naar de andere kant
Voorbij was toen de vriendschap of de liefdesband
Eens breekt ook voor mij de dag aan
En is ook mijn leven plots gedaan
Dan wil ik heel graag rusten gaan
Op het kerkhof in het dorpje
Waar ooit mijn wiegje stond
Reacties op dit gedicht
| Indy Toma: | Maandag, februari 15, 2010 16:31 |
| Waar jij zo prachtig over schrijft, heeft Wim Sonneveld heel mooi over gezongen: het dorp | |
| kaatje krimpkous: | Maandag, februari 15, 2010 09:23 |
| fijn lijkt me, zo''n thuisgevoel :) ik heb dat niet. misschien later in het bejaardenhuis he, waar iedereen zijn geheugen mist. fijn geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: CHRISTELLOVESROMAIN | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||