(ST) de oude vrijster

Zo zal het dan zijn, 24 december 2060.

Voorgeprogrammeerde Sarah rolt de kamer binnen, opent
de gordijnen,en helpt Laya uit bed, lift haar op de po-stoel
en doet wat ze moet doen..

-Check..thermometer in de..oké
-Check..washandje,handdoek..oké
-Check.. waswatertemperatuur..oké
-Check..vochtlijst..oké
-Check..ontlasting gehad..oké
-Check..medicatie afgegeven.. in eigen beheer..oké

Alle lichamelijke verzorging wordt geboden.
Na de benodigde handelingen zet de bionische zuster Laya
voor het raam in verstelbare stoel, klapt het dienbladtafeltje uit,
schenkt een beker lauwwarme koffie met melk
uit het buiktapje in, met daarin het gewenste slaapzoetje
om haar vredig op te laten lossen,plant er `n transparant
buigrietje in, en zoeft geruisloos de kamer weer uit ..

Laya tuit haar lippen,neemt een bewust slokje van haar koffie
en denkt weemoedig terug aan toen. Ze tekent dan
met bevende hand de laatste gedachten, haar jeugdsentiment,
op in haar geliefde dagboek..

Ademnood

Als de dag van gisteren proef ik nog zijn eerste kus,
het was net lente ,1995. Er liep van-alles scheef, dat staat
al eerder in mijn dagboek te lezen,maar toch, onze liefde bleef.

Hij had rossig krullend haar, zomersproeten rond zijn neus
net als ik,alleen zijn stralend gebit vertoonde geen spleetje.
Hij was al achttien en stotterde zo schattig, ik niet, behalve
op dat ene moment hij vroeg of we daadwerkelijk zouden vrijen.
Ik durfde niet,durfde me niet te geven, gezien mijn ervaring met..

Doch hij had geduld en liet me het moment zelf bepalen, god,
wat hield ik van hem!
De zomer kwam eraan.
Buitenlandvakanties waren voor ons ,jongelui, veel te prijzig,
we moesten het doen met het toen geldend minimum zakloon,dus
gingen we treinen, een NS-special, inhoudende, 1 week
onbeperkt reizen van hot naar her,kris kras door het land.

We bezochten Friesland, Drenthe
en nog veel meer provincies, meestal lette ik niet eens op
waarheen we reisden,vol vertrouwen volgde ik hem.

Blindelings stapten we op bij spoor X, en zagen wel
wat het eindpunt werd.
In de coupé had ik alleen maar oog voor hem,zijn
volwassen jongenslijf gestoken in een strak T-shirt.
Zijn hals rook naar man, zijn shirtje naar wasverzachter.
Wanneer we elkaar liefkoosden voelde ik
zijn lichaamswarmte onder het soepele katoen, streelden
mijn handen zijn ruggengraat, doch nimmer drong hij aan
op de échte daad, tot het moment kwam dat `t spontaan gebeurde.

We waren op de Veluwe aanbeland, wandelden
hand in hand verliefd tussen de bomen en spreidden
uiteindelijk ergens op het zachte mos onze badlakens neer.
Zo lagen we daar een tijdje, ineen verstrengeld,
samen stil ,opeens won `t verlangen het van m`n oud zeer.

Dat werd mijn eerste vrijwillige keer en is het enige wat niet
gedetailleerd in mijn dagboek staat beschreven,
Kees leerde mij leven. Hij is niet meer.

Zijn auto verdronk op 24 december om 9.36 uur tezamen
met hem in de sloot, ik luisterde op dat tijdstip
naar “ademnood”, en kon dat plaatje nooit vergeten..

Geschreven door

spring-in-het-veld

Reacties op dit gedicht

spring-in-het-veld vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Quicksilver:	Woensdag, februari 17, 2010 13:10
laya maakt wat mee, heb dit weer graag gelezen. heel bijzonder en mooi verwoord! veel succes met de story van Laya en friends! liefs,dicky

Fairouz:	Woensdag, februari 17, 2010 09:21
Ik heb het langzaam gelezen en wilde niet dat er al een eind aan kwam. Schitterend 88 Heel graag gelezen...succes gun ik je van harte.Lieve groet, Fairouz

Anastacia:	Woensdag, februari 17, 2010 06:36
ik vind dit heel mooi geschreven ik hoop dat je het ver brengt liefs ana

Yellow:	Woensdag, februari 17, 2010 04:08
van mlij mag je stijlenstrijd winnen, dit is zo mooi, ik ben er echt gemeend stil van, groetjes

Ayesha van Kesteren:	Woensdag, februari 17, 2010 03:49
Voor hoever ik er door kwam, cynisch, sadistisch, ha ha ha! Ayesha

Jacky Van den Berghe:	Woensdag, februari 17, 2010 03:30
Ontroerend! Die wondermooie allerbelangrijkste eerste liefde voor hen, terwijl anderen dit de banaalste zaak vinden, want iedereen kan dit meemaken! Die momenten is iedereen prins en prinses! Maar ook die hun leven kent drama dat niet vergeten wordt. Veel is hierdoor te begrijpen! Veel liefs, Jacky

switi lobi:	Woensdag, februari 17, 2010 00:42
*Zucht.. wat een eind. Geboeid gelezen 88! Fijne nacht, switi lobi

Indy Toma:	Woensdag, februari 17, 2010 00:29
Heftig... wat een boek. Spannender kan een roman niet zijn.

Over dit gedicht

Auteur: spring-in-het-veld
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 17 februari 2010
Thema's: [Delen]