opgevroten
Opgevroten
een koekje van eigen deeg hoeft
niet lekker te smaken
de bitterheid vertrekt vast je mond
en de zure smoel
heeft meer weg van een citroen incident
een kuil gegraven voor een ander
maar zelf op de bodem liggen?
en zelf de speren die je gooide
raakte nu eens je eigen hart
hart hard ja dat doet pijn
maar als het deeg gaar is geworden
kan je je tanden breken en
is je eigen kunnen opgevroten
in tijd die je gestolen hebt
Je kan spelen en bluffen met kaarten
maar er zijn altijd tegenstanders
die ooit van je winnen
want niets duurt eeuwig
ook die spelletjes van jouw niet
ik prefereer schaakmat
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Dinsdag, maart 09, 2010 15:22 |
| heette jij gisteren niet Ahesha?:) | |
| Aresha Dieffenthaler: | Dinsdag, maart 09, 2010 14:14 |
| Ik hou van jouw stijl (en dat terwijl ik pas 2 gedichten heb gelezen). Aresha |
|
| Quicksilver: | Woensdag, februari 17, 2010 13:47 |
| Wat een een opgevroten gevoel komt hier naar buiten. Ja dan zou ik ook schaakmat pretenderen als wijze gedachte quadesh! liefs,dicky |
|
| johandedichter: | Woensdag, februari 17, 2010 13:41 |
| sterkte gewenst met je gevoelens die je misschien nog wel voor diegene hebt maar bedrog is pijnlijk succes ermee gr johan |
|
| Amon: | Woensdag, februari 17, 2010 13:34 |
| in twee zetten! | |
| Yellow: | Woensdag, februari 17, 2010 13:24 |
| om over na te denken, groetjes | |
| switi lobi: | Woensdag, februari 17, 2010 12:28 |
| Ooit is de koek op. Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||