Mineur.
Ik sluit mijn ogen, en
weer is er niemand die het ziet
mijn lichaam koud, gebroken, ik
verdrink in vergeten verdriet
Ik zwijg in mineur
zoals ook klassieke tonen klonken
sloten vergrendelen de deur
buiten is het donker
Lege flessen wijn, brandende kaarsen
in een kamer leeg van eenzaamheid
de badkamerdeur voorgoed achter me dicht gemaakt, en
plaats maken voor voltooid verleden tijd.
Reacties op dit gedicht
| Ayesha van Kesteren: | Woensdag, februari 17, 2010 21:09 |
| Niet slecht! | |
| liesinspiloos: | Woensdag, februari 17, 2010 19:42 |
| Heel treffend, en erg goed! Gewoon fijn om te lezen ;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stella Complete | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||