Als wijsheid op een tegel past
Als wijsheid op een tegel past
Waarom blijf je dan denken
Je rijdt je in de nevels vast
Vergeet om aandacht weg te schenken
Als schoonheid op een spiegel past
Waar moet je dan nog reizen
Je sleurt een koffer vol ballast
Zoekt naar een ster van wijzen
Als liefde op een zakdoek past
Wat heb je dan te lijmen
Je klampt je aan je ketens vast
Vermijdt een hartenwens te rijmen
Waarom blijf je dan denken
Je rijdt je in de nevels vast
Vergeet om aandacht weg te schenken
Als schoonheid op een spiegel past
Waar moet je dan nog reizen
Je sleurt een koffer vol ballast
Zoekt naar een ster van wijzen
Als liefde op een zakdoek past
Wat heb je dan te lijmen
Je klampt je aan je ketens vast
Vermijdt een hartenwens te rijmen
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, februari 18, 2010 21:56 |
| naar taal en teken waarlijk om te verinnerlijken verdicht hans |
|
| liesinspiloos: | Donderdag, februari 18, 2010 18:51 |
| De titel zette me direct aan het denken, en ik verwachtte gelijk veel van het gedicht. En dat is waargemaakt! =) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esde | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||