door de gangen al zwijmelent
niet nadenkend en spijbelent
proberen je pad te volgen
zonder enige gevolgen
naar dat zwarte gat
mensen die heb je liefgehad
proberen te vergeten
heb mezelf op stomme dingen betrapt
dat het zover kon komen
heb ik nooit geweten
geen toekomst voor je ogen
verblind
proberen je pad te volgen
altijd op die recht lijn
altijd dat zelfde refrein
ben even het pad verloren
door die onbewuste sporen
hoog gevlogen
niet meer gedaald
het einde behaalt