eens de tijd voorbij
Eens de tijd voorbij
sneed ik de dagen vers
als glaswonden
en godenhanden
strooiden wind
en lieten zilveren
tinkelregens neer op
mijn vermoeide ogen
Dan rees de bloem
wiens zaad ik had
gestrooid
de nacht voor Hij me riep
sneed ik de dagen vers
als glaswonden
en godenhanden
strooiden wind
en lieten zilveren
tinkelregens neer op
mijn vermoeide ogen
Dan rees de bloem
wiens zaad ik had
gestrooid
de nacht voor Hij me riep
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Zaterdag, februari 20, 2010 22:35 |
| mooi.. | |
| Quicksilver: | Zaterdag, februari 20, 2010 16:21 |
| foutje, leet moet leest zijn:) | |
| Quicksilver: | Zaterdag, februari 20, 2010 16:20 |
| leet hier en daar wat wrang, maar kan niet goed de vinger er op leggen wat het is!iets is voorbij ofzo denk ik.. liefs,dicky |
|
| verhavert: | Zaterdag, februari 20, 2010 09:50 |
| een pareltje | |
| kaatje krimpkous: | Zaterdag, februari 20, 2010 08:35 |
| tinkelregens :) dat haalt de seriositeit uit je gedicht. | |
| windwhisper: | Zaterdag, februari 20, 2010 07:55 |
| zo puur en mooi lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: willy peeters | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||