Moe
meneertje slaap
breng mij toch naar dromenland
mijn ogen willen sluiten
maar blijven telkens open
wat ik ook probeer
moe zo ontzettend moe
lijk wel bevangen te zijn geworden
door het eeuwig wakker wezen
terwijl het dromen mijn leven is
ze dwalen langs men kamer
al mijn mooie dromen
probeer ze te vangen
maar mijn armen
hebben hun kracht verloren
en langzaam leg ik me weer neer
Reacties op dit gedicht
| ela: | Zaterdag, februari 20, 2010 17:40 |
| Als slaap zich verbergt is de geest onrustig en laten de dromen zich niet vangen. ela |
|
| Fairouz: | Zaterdag, februari 20, 2010 09:15 |
| Het klinkt nogal futloos Richard. En weer werden we wakker in een witte wereld. Liefs vanuit Groningen, Fairouz |
|
| Anastacia: | Zaterdag, februari 20, 2010 08:33 |
| herkenbaar geschreven fijn weekend liefs ana | |
| kaatje krimpkous: | Zaterdag, februari 20, 2010 08:32 |
| die lichamelijk oorzaken van de gedragsproblematiek ook telkens :) ik ga er heerlijk een weekje tussenuit. en kaboemmmmmmmmmm daar gaan we! voor de zieke mensen het allerbeste. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||