mijn eerste gedicht
Mijn leven.
Ben iemand van 21 jaar.
En nu is mijn leven al veelste zwaar.
Veel dingen voor me ogen gezien.
Veel pijn die ik eigenlijks niet verdien.
Weet niet wat mij nog in leven houdt.
Want het leven maakt mij elke dag benauwd.
Ik weet dat ik eigenlijks niet zou moeten zeuren.
Want er zijn duizenden mensen die elke dag treuren.
Die minder hebben dan ik ooit te kort zou komen.
Mensen waarvan alles is afgenomen.
Mensen waarvan ouders zijn dood gegaan op jonge leeftijd.
Mensen die elke dag moeten strijden voor hun gezondheid.
Als ik daar aan denk zou ik blij moeten zijn met mijn leven.
Maar toch moet ik van mijn eigen leven beven.
Kan niet omgaan met het verdriet die ik heb gekend.
Zie alle beelden de hele dag op elk moment.
Me energie is op, ik kan me zelf niet meer aansterken.
Weet gewoon niet hoe ik het moet verwerken.
Ben iemand van 21 jaar.
En nu is mijn leven al veelste zwaar.
Veel dingen voor me ogen gezien.
Veel pijn die ik eigenlijks niet verdien.
Weet niet wat mij nog in leven houdt.
Want het leven maakt mij elke dag benauwd.
Ik weet dat ik eigenlijks niet zou moeten zeuren.
Want er zijn duizenden mensen die elke dag treuren.
Die minder hebben dan ik ooit te kort zou komen.
Mensen waarvan alles is afgenomen.
Mensen waarvan ouders zijn dood gegaan op jonge leeftijd.
Mensen die elke dag moeten strijden voor hun gezondheid.
Als ik daar aan denk zou ik blij moeten zijn met mijn leven.
Maar toch moet ik van mijn eigen leven beven.
Kan niet omgaan met het verdriet die ik heb gekend.
Zie alle beelden de hele dag op elk moment.
Me energie is op, ik kan me zelf niet meer aansterken.
Weet gewoon niet hoe ik het moet verwerken.
ik ben inmiddels bijna 26 jaar
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||