laat me voelen wat er gevoeld moet worden voor dit
na dit, om dit tot een einde te kunnen maken, staken
want het duurt nu al zo lang, ik wil niet wachten, nee
de dagen draaien duurzaam door, het stopt nooit
(ook niet als je heel graag wil) dus ik moet wel mee
heb geen tijd te huilen bij elke zelfde moeilijkheid
ooit zijn al die tranen op wanneer ze nodig zijn, want
hierna komt er wel weer nog meer pijn, waardevoller
om zonder zoutloos likken door te gaan, ik mis je echt
maar er is hier te veel stilte om ook echt stil te staan
dus ik ga nu maar en voel wat er gevoeld moet worden
tijdens dit en wat er voor morgen wordt verwacht
ik sluit mijn ogen bij elke gedachte aan toen, nu, nu
is het hier, maar ook nu prikt het boven wangen, want
ik wil niet van je houden, maar ik kan er niets aan doen
| Renate-td-: | Vrijdag, oktober 08, 2010 19:25 |
| en weer kom ik bij deze uit, vooral de eindzin doet me wat, en wat een gedoe is het he, wanneer is het over? liefs |
|
| Renate-td-: | Maandag, maart 08, 2010 23:24 |
| Auch.. rà à k. liefs |
|
| Ylaide: | Zaterdag, februari 27, 2010 23:27 |
| Ademloos, zoals je dit hebt neergezet. Zowel je gedicht -letterlijk- als wat ik hierbij voel. Heel mooi gedaan. Knuf3 |
|
| Quando: | Donderdag, februari 25, 2010 13:10 |
schrale troost.. |
|
| Amon: | Donderdag, februari 25, 2010 08:18 |
| je kan altijd nog gaan schaatsen... | |
| fortuna: | Zondag, februari 21, 2010 18:51 |
| liefde overkomt je. Geheel onverwacht of op een verkeerd moment. En wat doe je dan? Misschien proberen te vergeten? Of er toch voor gaan? Sterkte met je keuzemogelijkheden. Liefdesverdriet is erg pijnlijk. PS: ken ik die gozer? ;) Liefs |
|
| Auteur: Quando | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||