Mama,waarom
Jouw kwetsende woorden
herhalen zich keer op keer..
Ik wil ze niet horen, niet verstaan
Ze halen mijn zelfbeeld neer..
herhalen zich keer op keer..
Ik wil ze niet horen, niet verstaan
Ze halen mijn zelfbeeld neer..
Jouw ontmoedigende blik..
jouw zinnen: ''je bent mijn dochter niet''
Was je maar nooit geboren
die woorden,doen mij zo verdriet..
jouw zinnen: ''je bent mijn dochter niet''
Was je maar nooit geboren
die woorden,doen mij zo verdriet..
Alles wat ik als kind nodig had was liefde
maar dat kon jij mij niet geven
Ik wil het jou echt wel vergeven,, Mama
Ik wil het jou echt wel vergeven,, Mama
Maar zou ik ooit met deze pijn kunnen leven?
Reacties op dit gedicht
| Psyana: | Dinsdag, juni 08, 2010 20:51 |
| Ik snap precies wat je bedoeld.. zo voel ik me ook.. maar ik ben zó bang dat ze straks doodgaat en er zóveel verloren tijd is.. | |
| XxLsweetheartXx: | Zaterdag, maart 13, 2010 13:40 |
| wow echt een mooi gedicht dit raakt me echt! xxx |
|
| Aluna: | Maandag, februari 22, 2010 23:10 |
| prachtig geschreven, ''t maakt me droef dat een moeder zoiets zou zeggen tegen haar kind.. dat wel x liefs aluna |
|
| anne(21): | Maandag, februari 22, 2010 22:15 |
| Mooi geschreven meisje, je verdient zoveel meer liefde! Sterkte Liefs anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *silliej* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||