hop
Even raak ik uit balans
en ik probeer de dans
nét nog te ontspringen,
te vluchten,
weg van alle rozige dingen
en giganten, reuzen
in mijn hoofd
aan niemand anders dan mezelf
plechtig trouw beloofd,
heilig zelfs gezworen
om dán jouw lieve woordjes
krakend te horen,
is te veel gevraagd
ik heb me nog nooit
met zulke dingen geplaagd
slechts verlaagd
tot een niveau van dromen
om zo heldhaftig en gestaag
te wachten tot ze komen
altijd morgen
nimmer vandaag
in wolken blijven wonen
en ik probeer de dans
nét nog te ontspringen,
te vluchten,
weg van alle rozige dingen
en giganten, reuzen
in mijn hoofd
aan niemand anders dan mezelf
plechtig trouw beloofd,
heilig zelfs gezworen
om dán jouw lieve woordjes
krakend te horen,
is te veel gevraagd
ik heb me nog nooit
met zulke dingen geplaagd
slechts verlaagd
tot een niveau van dromen
om zo heldhaftig en gestaag
te wachten tot ze komen
altijd morgen
nimmer vandaag
in wolken blijven wonen
Reacties op dit gedicht
| __xMegan: | Zondag, maart 07, 2010 22:24 |
| wauwwww i love this seriously! |
|
| gato rosso: | Woensdag, februari 24, 2010 21:28 |
| :D :D | |
| ninodepino: | Woensdag, februari 24, 2010 21:11 |
| ik zeg...hop hop hopsakidee met die poni of twee!:):) mooi. grtjs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: annoela | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||