vertekend
vertekend
jij tekent me
in ledematen
door grond
door zavel
zwavel vurig
jij maakt me los
ik sta in sluimerstand
beschaamd verzuimd
te vaak
verloren
in wat werkelijk
iets kon betekenen
ik ben getekend
Reacties op dit gedicht
| Anastacia: | Zaterdag, februari 27, 2010 09:16 |
| een nadenkertje liefs fijn weekend ana | |
| geronnimo: | Donderdag, februari 25, 2010 19:37 |
| ghe he he kijk dit is wel mooi op papier gezet ja | |
| Ayesha van Kesteren: | Donderdag, februari 25, 2010 17:09 |
| Indrukwekkend, mooi! Ga zo door! Ayesha |
|
| karinvangelder: | Donderdag, februari 25, 2010 15:11 |
| sorry Marc. ik volg je niet helemaal .''t zal wel aan mij liggen denk ik liefs x Karin | |
| Nummer 127 : | Donderdag, februari 25, 2010 12:42 |
| ach zo, dat is iets zeggen zonder het te benoemen ;) Bart |
|
| Gert: | Donderdag, februari 25, 2010 12:11 |
| Idd een nadenkertje, maar wel een mooie. Groeten, Gert |
|
| windwhisper: | Donderdag, februari 25, 2010 11:56 |
| een nadenkertje liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Yellow | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||