Een gedaante
het was een gedaante
wat ik zag
toen ze over de brug liep
de mist van de nacht hing laag
maar ze had een slag gewonnen
en was onderweg naar morgen
dagenlang had ze gedwaald
diep in het klamme woud
en zweefde door donkere groten
waar daglicht werd gefilterd
en de schermerring heerser was
bitter als gal was haar strijd
maar moedig en moe liep ze daar
haar besluit was stond en stond vast
ze ging terug ondanks de beknellende
nauwe doorgang en de en een kille weg
langs hoge rotsen
maar plotseling hoorde ze iets
en heel even moest ze denken
wat ze hoorde wist ze niet precies
het was een echo van een geslaakte gil
’t waren verdrongen gedachten
dan ineens was er de zon
samen met de echo van je lach
ze had ze gevonden
de taaie kiemende zaden
van haar verborgen kracht
weer kwam ze
een beetje sterker terug
om nieuwe zaden
te verzamelen voor haar
volgende slag
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dag
Reacties op dit gedicht
| maria : | Vrijdag, februari 26, 2010 00:34 |
| mooi dichie ;) en eens gelijks meis knuffffffff |
|
| flores: | Donderdag, februari 25, 2010 22:42 |
| Jaja. Fijn. |
|
| karinvangelder: | Donderdag, februari 25, 2010 22:27 |
| jij ook lieve Christa ! slaap lekker en niet dromen he van die '' gedaante '' liefs xxx Karin |
|
| ninodepino: | Donderdag, februari 25, 2010 21:52 |
| schemeringen kunnen inspireren! mooi. grtjs, |
|
| gato rosso: | Donderdag, februari 25, 2010 20:47 |
| whatever. ik heb iig nergens last van!! apart niet?! ik moet al twee en driekwart jaar in mn kist liggen ofzo (nu laat ik me niet begraven: dus dat scheelt) ja: ik kan er ook niets aan doen :) ik voel me wel okay!! dus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||