vliegerverbonden
Vanaf
deze geheime
glimlach
ben ik
vliegerverbonden
in een driehoekige wereld
met één enkel
touw
om mijn middel
om mijn hand.
Meegetrokken
door de wind
lees ik
de treksporen in het zand
tot ook deze
vervagen
deze geheime
glimlach
ben ik
vliegerverbonden
in een driehoekige wereld
met één enkel
touw
om mijn middel
om mijn hand.
Meegetrokken
door de wind
lees ik
de treksporen in het zand
tot ook deze
vervagen
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Vrijdag, februari 26, 2010 15:55 |
| hoop voor jou dat niet alles vervaagt! liefs,dicky |
|
| switi lobi: | Vrijdag, februari 26, 2010 11:21 |
| Zullen ze ooit echt helemaal vervagen lieve Willy? Liefs, switi lobi |
|
| loes schaap: | Vrijdag, februari 26, 2010 08:10 |
| Heeeel mooi geschreven! groetjes loes |
|
| trucker klaas: | Vrijdag, februari 26, 2010 07:23 |
| vasthoudend schrijven :) fraai ,klaas |
|
| verhavert: | Vrijdag, februari 26, 2010 06:22 |
| prachtig dicht liefs martine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: willy peeters | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||