het deed oneindig veel pijn.
Het was pikdonker,
geen levende ziel te bespeuren,
en toch had ik het gevoel dat ik niet alleen was,
het donkere straatje gaf me een akelig gevoel,
een pas sneller, een licht in de verte.
Plots grijpen twee sterke handen me beet,
ik krijste het uit, maar niemand hoorde me,
of wilde me horen.
mijn kleren werden van men lijf gerukt.
Ik schopte met men benen, maar het haalde niets uit.
Ik voelde hoe hij langzaam mijn lichaam binnendrong,
de eindeloze pijn die zich in mijn lichaam nestelde.
Een moment zie ik de dood voor mijn ogen,
ik zou niet liever willen dan dood te zijn,
een zwart gat en verder niets meer,
mijn lichaam is gevoelloos en beweegt niet meer.
"Bedankt." Fluistert hij me toe, maar ik blijf weerloos op de natte en koude grond liggen.
Stap voor stap hoor ik hoe hij verder van me weg gaat.
Het warme bloed sijpelt over mijn natte benen,
En mijn haren hangen nat over men gezicht van de tranen die overvloedig over mijn gezicht heenlopen.
Twee handen die me voorichtig optillen.
"Alles komt wel weer goed." Fluistert een zachte stem me toe. En ik sluit men ogen!!
geen levende ziel te bespeuren,
en toch had ik het gevoel dat ik niet alleen was,
het donkere straatje gaf me een akelig gevoel,
een pas sneller, een licht in de verte.
Plots grijpen twee sterke handen me beet,
ik krijste het uit, maar niemand hoorde me,
of wilde me horen.
mijn kleren werden van men lijf gerukt.
Ik schopte met men benen, maar het haalde niets uit.
Ik voelde hoe hij langzaam mijn lichaam binnendrong,
de eindeloze pijn die zich in mijn lichaam nestelde.
Een moment zie ik de dood voor mijn ogen,
ik zou niet liever willen dan dood te zijn,
een zwart gat en verder niets meer,
mijn lichaam is gevoelloos en beweegt niet meer.
"Bedankt." Fluistert hij me toe, maar ik blijf weerloos op de natte en koude grond liggen.
Stap voor stap hoor ik hoe hij verder van me weg gaat.
Het warme bloed sijpelt over mijn natte benen,
En mijn haren hangen nat over men gezicht van de tranen die overvloedig over mijn gezicht heenlopen.
Twee handen die me voorichtig optillen.
"Alles komt wel weer goed." Fluistert een zachte stem me toe. En ik sluit men ogen!!
Reacties op dit gedicht
| els van gulck: | Vrijdag, augustus 23, 2002 19:55 |
| ik zit echt met je in meid! dat doe je niet. mocht je ooit hulp nodig hebben , mail me dan aub! veel sterkte elsje |
|
| Me: | Vrijdag, mei 10, 2002 11:48 |
| *slik* sterkte ermee jody xxxx |
|
| Jody: | Woensdag, april 24, 2002 14:14 |
| Bedankt voor jullie reacties allemaal!! xxx | |
| moike: | Dinsdag, april 23, 2002 20:36 |
| amai kij erg ik denk vaak dak zo een probleemke heb of zo en da da erg is ma tegenover dees vind ik da ma niks nog veel sterkte en als ge is iemand nodig hebt ge e-mailt ma xxx elke |
|
| Ton Rijkers: | Dinsdag, april 23, 2002 19:16 |
| Hallo Jody, Diep tragisch....en toch moet je proberen het een plaatsje in je leven te geven. Hoe moeilijk dat ook zal zijn. Goed en moedig dat je er hier op de site over durft te "praten". Sterkte en groetjes, Ton Rijkers |
|
| Crissy: | Dinsdag, april 23, 2002 18:32 |
| Jody wat erg voor je Ik weet hoe je je voelt je moet doorgaan en er probeeren niet te veel aan denken ik weet dat het moeilijk is en het je 24uur per dag achtervolgt maar probeer ondanks alles dat toch heel veel sterkte en succes Crissy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jody | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2002 | ||
| Thema's: | ||