Lenteliefde
Lente leen me het kind
je vrouw en de liefde
die ik terstond weg zing
je vrouw en de liefde
die ik terstond weg zing
Ze verhuisde vaak
zat verpakt in een doos
met daarop een postzegel
ongefrankeerd terug
Soms maakte ik haar open
zag zon hoorde wind langs het huis
en liet me neervlijen
in een liefdevol gebaar
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, maart 01, 2010 20:09 |
| geweldig mooi! liefs,dicky |
|
| Free((Bird: | Maandag, maart 01, 2010 11:37 |
| erg mooii! graag gelezen Wijnand |
|
| switi lobi: | Maandag, maart 01, 2010 11:32 |
| Prachtig! | |
| windwhisper: | Maandag, maart 01, 2010 08:40 |
| heerlijk | |
| Anastacia: | Maandag, maart 01, 2010 00:07 |
| droef gedicht gr.ana | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||