Rampzalig
wereld op z’n kop
toont destructieve beelden
onbeschrijflijk leed
wordt het einde ingeluid
of aan de bel getrokken
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Maandag, maart 01, 2010 20:54 |
| bedroefd gedicht! liefs, dicky |
|
| remie: | Maandag, maart 01, 2010 17:37 |
| zeker rampzalig... liefs remie |
|
| kerima ellouise: | Maandag, maart 01, 2010 15:55 |
| het leed blijft onbeschrijflijk,,, liefs kerima ellouise |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, maart 01, 2010 13:37 |
| ja erg weer goed gedaan |
|
| verhavert: | Maandag, maart 01, 2010 13:20 |
| ja er rijzen allerhande vragen op ook bij mij liefs |
|
| Fairouz: | Maandag, maart 01, 2010 12:39 |
| de natuur moet zijn gang gaan he ? dat is overmacht...zo klein zijn we elke keer er een ramp plaatsvind door de natuur. Liefs, Fairouz |
|
| Oorlam: | Maandag, maart 01, 2010 11:55 |
| ja laten we het natuurgeweld een halt toeroepen! dit kan echt niet meer anno 2010!:D | |
| switi lobi: | Maandag, maart 01, 2010 11:32 |
| Er gebeurt wel heel veel natuurgeweld de laatste tijd.. Liefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dichterbij | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||