In gedachte uit
Nog steeds voel ik zijn
handen
Ongewild op mijn lijf
Ik wil er niet over
nadenken
Dus zoek ik naar een
ander tijdverdrijf
Alles wil ik doen
Om die herinnering te
verdrijven
Jullie waren toch met
z’n vijfen
Geen greintje
menselijkheid
Je mishandeld en verkracht
Alles wil je jezelf
toeëigenen
Alles in jou macht
Vertrouwen is wat ik
wilde
Vernedering is wat je
gaf
Macht is wat jij wilde
Maar in je eentje kon
je het toch ook niet af
Het enige wat ik vroeg
was liefde
Maar in plaats daarvan
sloeg jij me bont en blauw
Ik verwachtte een
zonniger leven
Maar jij maakte het
grijs en grauw
Begrijpen is wat ik wil
Mn vraag is waarom?
Maar er is geen
antwoord
Er is geen daarom
Vin ’t leven heb je al
gelaten
Zou je nu dan ook
alsjeblieft ..
mijn gedachten willen
verlaten
Reacties op dit gedicht
| silent pensiero: | Donderdag, mei 06, 2010 18:26 |
| Ik ben je kwijt.. Is het voorgoed? Ik kan niet in de toekomst kijken. Je moet je rug keren naar het verleden. En denken aan de toekomst. Maar we moeten beide keuzes maken. Zullen onze wegen elkaar kruisen? Ik hoop het zo ongelovelijk. We merken het in de toekomst. Het allerbeste schatje. Ik zal op je wachten. Hou zoveel van jou! xxx. -jwz- |
|
| Anootje ...: | Zondag, april 18, 2010 11:20 |
| Triestig ... Erg wat er gebeurd is ... Hopelijk ben je er al een beetje over! Groetjes |
|
| trucker klaas: | Dinsdag, maart 02, 2010 21:34 |
| de onzin van een ander hoef je niet te snappen alleen het geluk dat je levend kon kappen ..... sterkte ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Zomaar7 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||