Alleen vrienden niets meer.
Ik weet dat jij mij niet ziet staan.
Toch kan ik je niet weerstaan.
Het enige dat ik weet is dat ik van je hou.
Maar nu sta ik hier helemaal alleen in de kou.
Het enige dat jij wilt is vrienden zijn.
Daarom maak ik deze rijm.
Hoe ik me voel is moeilijk te beschrijven.
Kan er iemand mij verlossen uit mijn lijden.
Soms heb ik rare gedachten dat je beter niet zou hebben.
Toch kan ik je niet weerstaan.
Het enige dat ik weet is dat ik van je hou.
Maar nu sta ik hier helemaal alleen in de kou.
Het enige dat jij wilt is vrienden zijn.
Daarom maak ik deze rijm.
Hoe ik me voel is moeilijk te beschrijven.
Kan er iemand mij verlossen uit mijn lijden.
Soms heb ik rare gedachten dat je beter niet zou hebben.
Reacties op dit gedicht
| Kim Aelvoet: | Donderdag, april 25, 2002 19:01 |
| hallo,ik heb juist dezelfde gevoelens zoals jij die hebt.elke dag word ik er mee geconfronteert het is echt moeilijk. maar je moet hem echt zeggen hoeveel je van hem houd dat is belangrijk :). stuur je een mailtje terug? dat zou ik wel fijn vinden dan kunnen we misschien een beetje babbelen over onze gevoelens.tot ziens xxx... | |
| Sensitive: | Dinsdag, april 23, 2002 23:17 |
| Hey Ellen, het eerste dat je moet doen is die rare gedachten van je afzetten. Verdriet slijt, ook al lijkt het soms eindeloos te duren. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ellentje de vleeschouwer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2002 | ||
| Thema's: | ||