Glazen bol.
Glazen bol.
Wrijf met tedere handen
over de doorzichtige
glazen ronding heen
Dromend over beelden
van de laatste momenten
waarop jij voorgoed verdween
Mijn ogen turen onrustig
zoeken naar het ene moment
dat daarin onze ogen
elkaar zullen kruizen
zodat ik kan lezen
dat ook jij me niet vergeten bent.
02-02-2010
www.droomster.nl
Reacties op dit gedicht
| Anastacia: | Woensdag, maart 03, 2010 21:22 |
| heel ontroeren gedicht gr.ana | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, maart 03, 2010 18:40 |
| Ontroerend gedicht Loes. Lieve groet Anneke |
|
| wytske: | Woensdag, maart 03, 2010 18:10 |
| een warm mooi gedicht | |
| Quicksilver: | Woensdag, maart 03, 2010 15:01 |
| mooi ontroerend gedicht! liefs,dicky |
|
| afgedwaald van gosj: | Woensdag, maart 03, 2010 13:28 |
| was ik wel maar wat maakt het uit! :D |
|
| switi lobi: | Woensdag, maart 03, 2010 10:16 |
| Prachtig weemoedig geschreven.. Lieve groet, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||